Hoe het begon

Soms overkomt je ineens iets bijzonders. Ik werd gevraagd om iemand terug te bellen, een zekere Hera, ik had nog nooit van haar gehoord maar belde toch terug. Ze had mijn CV op internet gezien zei ze en had een heel interessante baan voor me. Wat ze vertelde klonk inderdaad interessant: het aansturen van een afdeling fysiotherapie in een centrum voor mensen met een verstandelijke beperking. En daarnaast zou het ook fijn zijn als ik kon adviseren over de gang van zaken in het centrum als geheel want het liep niet altijd zoals gewenst. Hoe kon het zo toevallig zijn: mijn achtergrond als fysio, ervaring in het aansturen van een afdeling, ervaring in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking, kennis als gezondheidswetenschapper, alles zou me van pas komen. Er was een klein detail: het was niet in Nederland maar in Abu Dhabi.
Mijn eerste reactie: 'Nee bedankt, ik heb een heel leuk leven in Nederland' Maar ja, over de andere kant dacht ik ook gelijk: 'de kinderen zijn de deur uit, ik heb nu de energie nog om iets heel nieuws te doen, de baan die ik nu in Nederland heb ben ik al lang op uitgekeken, als ik nog iets wil dan moet ik nu die kans maar grijpen!' en dus ben ik toch maar even blijven doorpraten met deze Hera. Ze had, samen met haar man een bureau dat regelmatig paramedici uitzond naar Abu Dhabi. Ik zei haar dat deze vraag me wat overviel (dat kon ze zich gelukkig voorstellen!) en dat ik haar de volgende dag zou laten weten of ik er verder over na wilde denken of niet.
Gelukkig was Foppe thuis die middag dus konden we het er gelijk over hebben. Natuurlijk moest er nog veel meer informatie komen om echt te kunnen beslissen. Maar we waren er al snel uit dat het in ieder geval heel interessant klonk! 's Avonds sprak ik al mijn balletvriendinnen en kon ik een beetje toetsen hoe zoiets nou eigenlijk valt. Heel verschillende reacties natuurlijk, variërend van: 'Wauw, wat een kans' tot: 'Dat doe je toch niet echt hè'. Het sterkte mij in het idee dat ik er in ieder geval meer info over wilde hebben. Het was nog geen 'ja' maar ook zeker geen definitief 'nee'.